Skip to content
Kenniscentrum - sinds 2005 - met ruim 2000 artikelen over gezondheid!BEKIJK ALLE ONDERWERPEN

Minder kans op auto-immuunziekten met vitamine D suppletie

Vitamine D maar ook omega 3-vetzuren staan in de belangstelling omdat ze mogelijk auto-immuniteitsreacties kunnen voorkomen. De door Harvard geleide Vitamine D en Omega 3-studie (VITAL), publiceerde onlangs bevindingen die een significante en statistisch significante vermindering aantonen van de incidentie van auto-immuunziekte bij oudere volwassenen die 2000 IE (50 mcg) per dag innamen gedurende vijf jaar.

Het British Medical Journal merkt op: ‘Het klinisch belang van deze studie is groot omdat het gaat om goed verdraagbare, niet-toxische supplementen, en andere doeltreffende behandelingen om de incidentie van auto-immuunziekten te verminderen ontbreken’.
Dit was een groot Amerikaans gerandomiseerd, dubbelblind, placebogecontroleerd onderzoek waaraan 12.786 mannen van 50 jaar of ouder en 13.085 vrouwen van 55 jaar of ouder deelnamen.

Toenemende auto-immuunziekten

Minder kans op auto-immuunziekten met vitamine D suppletieVoorbeelden van auto-immuunaandoeningen zijn reuma, Sjögren, psoriasis, PDS en sarcoïdose. Auto-immuunziekten, gekenmerkt door een inflammatoire auto-immuunreactie op eigen weefsels, zijn de derde belangrijkste oorzaak van vatbaarheid voor ziekten in de geïndustrialiseerde wereld en een belangrijkste doodsoorzaak bij vrouwen. (1-2)

Auto-immuunziekten zijn chronische aandoeningen met een toenemende prevalentie (het percentage van de bevolking op een bepaald moment met een bepaalde aandoening) met de leeftijd en grote maatschappelijke en economische lasten als gevolg van een gebrek aan effectieve behandelingen. (3-4)

Vitamine D en lange keten omega 3-vetzuren zijn twee voedingssupplementen die zijn onderzocht als mogelijke behandelingen voor auto-immuunziekten. In vitro reguleert de in vet oplosbare actieve vorm van vitamine D (1,25-hydroxyvitamine D) genen die betrokken zijn bij ontstekingen en verworven en aangeboren immuunresponsen.(5)

Diermodellen van auto-immuunziekte hebben gerapporteerd dat vitamine D gunstig is, omdat het de ontwikkeling of progressie van ziekte remt. (5-6-7-8) Maar observationele studies hebben tegenstrijdige resultaten gevonden. (9-10-11-12) Kleine onderzoeken met vitamine D-suppletie bij mensen met een vastgestelde auto-immuunziekte hebben voornamelijk teleurstellende resultaten opgeleverd. (13-14)

Vitamine D-suppletie: voorkomen van ontstaan van auto-immuunziekten

Minder kans op auto-immuunziekten met vitamine D suppletieOf vitamine D-suppletie het ontstaan van auto-immuunziekten kan voorkomen, was nog onbekend en was niet getest in klinische onderzoeken. Gerandomiseerde gecontroleerde onderzoeken bij mensen met veel voorkomende reumatoïde artritis, systemische lupus erythematosus (15) en psoriasis (16) hebben ook verbeteringen laten zien in de resultaten met omega-3-vetzuren. Echter weinig onderzoeken hebben omega-3-vetzuren onderzocht bij de preventie van auto-immuunziekten.

Een Deense observationele studie vond een vermindering van 49% van het risico op reumatoïde artritis voor elke 30 g toename van de dagelijkse inname van vette vis (≥8 g vet/100 g vis). (17) Gerandomiseerde gecontroleerde onderzoeken naar de inname van omega-3-vetzuren en het risico op auto-immuunziekten ontbreken echter.

De onderzoekers rapporteerden de effecten van vitamine D- en omega 3-vetzuursuppletie op de incidentie van auto-immuunziekten (inclusief reumatoïde artritis, polymyalgia rheumatica, auto-immuunziekte van de schildklier en psoriasis) binnen de grootschalige vitamine D- en omega 3-studie (VITAL) gedurende ongeveer vijf jaar van gerandomiseerde opvolging. Ze beoordeelden of de effecten verschilden door leeftijd, geslacht, ras, body mass index en door baseline-concentraties van vitamine D, of door eicosapentaeenzuur plus docosahexaeenzuur of inname van vis via de voeding.

Mogelijke werkingsmechanismen

Minder kans op auto-immuunziekten met vitamine D suppletiePreklinische studies bieden verschillende plausibele mechanismen voor hoe deze supplementen de incidentie van auto-immuunziekten kunnen verminderen. De vitamine D-metaboliet 1,25-dihydroxyvitamine D, die zich bindt aan de vitamine D-receptor, reguleert een reeks genen, waarvan vele betrokken zijn bij ontstekingen en verworven en aangeboren immuunresponsen.(23) Vitamine D-receptoren worden in hoge dichtheid aangetroffen op dendritische cellen, T- en B-lymfocyten en macrofagen, waarvan de functies dramatisch worden beïnvloed door geactiveerde 1,25-dihydroxyvitamine D-binding. (24)

1,25-dihydroxyvitamine D remt de expressie van interleukine 2 (IL-2), een belangrijke groeifactor voor T-lymfocyten, en onderdrukt T-helper 1-cytokinen IL-12, interferon γ en tumornecrosefactor (TNF), terwijl het IL verhoogt -4, IL-5 en IL-10. (23) De toevoeging van 1,25-dihydroxyvitamine D aan CD4+ T-cellen remt ook het inflammatoire IL-6, een belangrijke factor die T-helper 17-cellen stimuleert, die een rol spelen bij de ontwikkeling van auto-immuunziekten. (25)

1,25-dihydroxyvitamine D remt de auto-antilichaamproductie van B-cellen en bevordert de differentiatie van monocyten tot macrofagen, onderdrukt inflammatoire cytokinen en chemokinen en vermindert de capaciteit van antigeenpresentatie door de expressie van het belangrijkste histocompatibiliteitscomplex II te verminderen. (26-27) 1,25-dihydroxyvitamine D zou ook de productie van ontstekingsremmende regulerende T-cellen kunnen verhogen. (28)

Omega 3 vetzuren remmen CRP en inflammatoire cytokinen

Minder kans op auto-immuunziekten met vitamine D suppletieDier- en in vitro-onderzoeken geven aan dat een verhoogde inname van eicosapentaeenzuur en docosahexaeenzuur via de voeding de productie van C-reactief proteïne en inflammatoire cytokinen zoals TNFa, IL-1β en IL-6 (15-29) remt. Maar ook de proliferatie en activering van T-cellen verminderen (30) en dienen als substraat voor gespecialiseerde pro-oplossende lipidemediatoren. Denk aan resolvins, protectins en maresins, die de oplossing van ontsteking bevorderen. (31-32-33)

Een substudie van 1561 VITAL-deelnemers die concentratieveranderingen in biomarkers voor systemische ontstekingen (IL-6, TNF-receptor 2 en C-reactief proteïne met hoge gevoeligheid) vanaf baseline tot één jaar evalueerde, vond geen bewijs van reducties gedurende het eerste jaar. (34) Resultaten van andere studies bij mensen naar omega-3-vetzuren en ontstekingseiwitten zijn gemengd. (29-35-36)

De observatie dat mensen met een lagere body mass index meer baat lijken te hebben bij vitamine D-suppletie is al eerder gedaan.(37) Een mogelijk mechanisme zouden de verdunningseffecten van lichaamsvet kunnen zijn, in die zin dat vitamine D in vet oplosbaar is en kan worden opgeslagen in vetcellen. Echter, in de D2d-studie (38) werd een belangrijke interactie waargenomen van de body mass index met de behandeling, die niet veranderde bij een behandeling van 4000 IE versus 2000 IE.

Deze bevinding suggereert dat het effect niet puur verwaterend is. Verdere studie van hoe de body mass index het effect van vitamine D op auto-immuunziekten matigt, is gerechtvaardigd. Bevindingen in secundaire verkennende analyses dat mensen met een familiegeschiedenis van auto-immuunziekten meer lijken te profiteren van omega-3-vetzuursuppletie, rechtvaardigt ook verder onderzoek omdat dit een hogere risicogroep is.

Klinische implicaties

Het genoemde D2d-onderzoek onder meer dan 25.000 oudere volwassenen in de VS levert bewijs dat dagelijkse suppletie met 2000 IE/dag vitamine D of een combinatie van vitamine D en omega 3-vetzuren gedurende vijf jaar de incidentie van auto-immuunziekten vermindert, met meer uitgesproken effecten na twee jaar aanvulling. Auto-immuunziekten zijn een groep heterogene aandoeningen met vergelijkbare onderliggende pathogenetische mechanismen en zijn samen geassocieerd met aanzienlijke morbiditeit en mortaliteit.

Het klinische belang van deze bevindingen is hoog omdat de suppleties goed verdragen worden. Niet-toxische supplementen en andere effectieve behandelingen om de incidentie van auto-immuunziekten te verminderen ontbreken. Bovendien zagen de onderzoekers consistente resultaten voor auto-immuunziekten en toenemende effecten met de tijd.

De onderzoekers blijven de deelnemers twee jaar volgen in een verlengingsonderzoek om het tijdsverloop van dit auto-immuunziekte verlagende effect te testen. Verdere onderzoeken zouden deze interventies kunnen testen bij jongere populaties en mensen met een hoog risico op auto-immuunziekten.

Marijke de Waal malefijt

 

Marijke de Waal Malefijt

Vitamine D bloedtest

Vitamine D bloedtestVerkoopprijs (incl. BTW): € 36,58
Koop deze test hier
Laboratorium analyse van 25-(OH)-vitamine D3 in het bloed. Ter bepaling van de vitamine D-status.

Referenties

Hahn J, Cook NR, Alexander EK, Friedman S, Walter J, Bubes V, Kotler G, Lee IM, Manson JE, Costenbader KH. Vitamin D and marine omega 3 fatty acid supplementation and incident autoimmune disease: VITAL randomized controlled trial. BMJ. 2022 Jan 26;376:e066452. https://www.bmj.com/content/376/bmj-2021-066452

1. Cooper GS, Stroehla BC. The epidemiology of autoimmune diseases. Autoimmun Rev2003;2:119-25.
2. Hayter SM, Cook MC. Updated assessment of the prevalence, spectrum and case definition of autoimmune disease. Autoimmun Rev2012;11:754-65.
3. Roberts MH, Erdei E. Comparative United States autoimmune disease rates for 2010-2016 by sex, geographic region, and race. Autoimmun Rev2020;19:102423.
4. Rose NR. Prediction and prevention of autoimmune disease in the 21st century: a review and preview. Am J Epidemiol2016;183:403-6.
5. Kriegel MA, Manson JE, Costenbader KH, eds. Does vitamin D affect risk of developing autoimmune disease? A systematic review. Seminars in arthritis and rheumatism.Elsevier, 2011.
6. Ding Y, Liao W, He XJ, Xiang W. Effects of 1,25(OH)2 D3 and vitamin D receptor on peripheral CD4+ /CD8+ double-positive T lymphocytes in a mouse model of systemic lupus erythematosus. J Cell Mol Med2017;21:975-85. d
7. Gallo D, Mortara L, Gariboldi MB, et al. Immunomodulatory effect of vitamin D and its potential role in the prevention and treatment of thyroid autoimmunity: a narrative review. J Endocrinol Invest2020;43:413-29.
8. Yamamoto E, Jørgensen TN. Immunological effects of vitamin D and their relations to autoimmunity. J Autoimmun2019;100:7-16.
9. Altieri B, Muscogiuri G, Barrea L, et al. Does vitamin D play a role in autoimmune endocrine disorders? A proof of concept. Rev Endocr Metab Disord2017;18:335-46. d
10.Costenbader KH, Chang SC, Laden F, Puett R, Karlson EW. Geographic variation in rheumatoid arthritis incidence among women in the United States. Arch Intern Med2008;168:1664-70.
11.Murdaca G, Tonacci A, Negrini S, et al. Emerging role of vitamin D in autoimmune diseases: An update on evidence and therapeutic implications. Autoimmun Rev2019;18:102350.
12.Skaaby T, Husemoen LLN, Thuesen BH, Linneberg A. Prospective population-based study of the association between vitamin D status and incidence of autoimmune disease. Endocrine2015;50:231-8. doi:10.1007/s12020-015-0547-4 pmid:25666936
13.Giustina A, Adler R, Binkley N, et al. Consensus statement from 2nd International Conference on Controversies in Vitamin D. Reviews in Endocrine and Metabolic Disorders. 2020:1-28.
14.Scragg R. Limitations of vitamin D supplementation trials: why observational studies will continue to help determine the role of vitamin D in health. J Steroid Biochem Mol Biol2018;177:6-9. d
15.Akbar U, Yang M, Kurian D, Mohan C. Omega-3 fatty acids in rheumatic diseases: a critical review. J Clin Rheumatol2017;23:330-9.
16.Clark CCT, Taghizadeh M, Nahavandi M, Jafarnejad S. Efficacy of ω-3 supplementation in patients with psoriasis: a meta-analysis of randomized controlled trials. Clin Rheumatol2019;38:977-88.
17.Pedersen M, Stripp C, Klarlund M, Olsen SF, Tjønneland AM, Frisch M. Diet and risk of rheumatoid arthritis in a prospective cohort. J Rheumatol2005;32:1249-52.pmid:15996059
18.Bassuk SS, Manson JE, Lee I-M, et al. Baseline characteristics of participants in the VITamin D and OmegA-3 TriaL (VITAL). Contemp Clin Trials2016;47:235-43.
19.Manson JE, Cook NR, Lee I-M, et al., VITAL Research Group. Vitamin D supplements and prevention of cancer and cardiovascular disease. N Engl J Med2019;380:33-44.
20.Manson JE, Cook NR, Lee I-M, et al., VITAL Research Group. Marine n-3 fatty acids and prevention of cardiovascular disease and cancer. N Engl J Med2019;380:23-32.
21.Althouse AD, Below JE, Claggett BL, Cox NJ, de Lemos JA, Deo RC, et al. Recommendations for Statistical Reporting in Cardiovascular Medicine: A Special Report From the American Heart Association. Circulation. 2021.
22.Sparks JA, Costenbader KH. Genetics, environment, and gene-environment interactions in the development of systemic rheumatic diseases. Rheum Dis Clin North Am2014;40:637-57.
23.Bouillon R, Marcocci C, Carmeliet G, et al. Skeletal and extraskeletal actions of vitamin D: current evidence and outstanding questions. Endocr Rev2019;40:1109-51.
24.Dankers W, Colin EM, van Hamburg JP, Lubberts E. Vitamin D in autoimmunity: molecular mechanisms and therapeutic potential. Front Immunol2017;7:697.
25.Stockinger B. Th17 cells: an orphan with influence. Immunol Cell Biol2007;85:83-4. doi:10.1038/sj.icb.7100035 pmid:17228319
26.Linker-Israeli M, Elstner E, Klinenberg JR, Wallace DJ, Koeffler HP. Vitamin D(3) and its synthetic analogs inhibit the spontaneous in vitro immunoglobulin production by SLE-derived PBMC. Clin Immunol2001;99:82-93.
27.Korf H, Wenes M, Stijlemans B, et al. 1,25-Dihydroxyvitamin D3 curtails the inflammatory and T cell stimulatory capacity of macrophages through an IL-10-dependent mechanism. Immunobiology2012;217:1292-300. d
28.Fisher SA, Rahimzadeh M, Brierley C, et al. The role of vitamin D in increasing circulating T regulatory cell numbers and modulating T regulatory cell phenotypes in patients with inflammatory disease or in healthy volunteers: a systematic review. PLoS One2019;14:e0222313. doi:10.1371/journal.pone.0222313 pmid:31550254
29.Li K, Huang T, Zheng J, Wu K, Li D. Effect of marine-derived n-3 polyunsaturated fatty acids on C-reactive protein, interleukin 6 and tumor necrosis factor α: a meta-analysis. PLoS One2014;9:e88103.
30.Radzikowska U, Rinaldi AO, Çelebi Sözener Z, et al. The influence of dietary fatty acids on immune responses. Nutrients2019;11:2990. doi:10.3390/nu11122990 pmid:31817726
31.Ramirez JL, Gasper WJ, Khetani SA, et al. Fish oil increases specialized pro-resolving lipid mediators in PAD (the omega-pad II trial). J Surg Res2019;238:164-74. doi:10.1016/j.jss.2019.01.038 pmid:30771686
32.Serhan CN, Levy BD. Resolvins in inflammation: emergence of the pro-resolving superfamily of mediators. J Clin Invest2018;128:2657-69.
33.Calder PC. Marine omega-3 fatty acids and inflammatory processes: Effects, mechanisms and clinical relevance. Biochim Biophys Acta2015;1851:469-84.
34.Costenbader KH, MacFarlane LA, Lee I-M, et al. Effects of one year of vitamin D and marine omega-3 fatty acid supplementation on biomarkers of systemic inflammation in older US adults. Clin Chem2019;65:1508-21.
35.Gysemans CA, Cardozo AK, Callewaert H, et al. 1,25-Dihydroxyvitamin D3 modulates expression of chemokines and cytokines in pancreatic islets: implications for prevention of diabetes in nonobese diabetic mice. Endocrinology2005;146:1956-64. doi:10.1210/en.2004-1322 pmid:15637289
36.Grenon SM, Owens CD, Nosova EV, et al. Short-term, high-dose fish oil supplementation increases the production of omega-3 fatty acid-derived mediators in patients with peripheral artery disease (the OMEGA-PAD I Trial). J Am Heart Assoc2015;4:e002034.
37.Zhang Y, Tan H, Tang J, et al. Effects of vitamin D supplementation on prevention of type 2 diabetes in patients with prediabetes: a systematic review and meta-analysis. Diabetes Care2020;43:1650-8. doi:10.2337/dc19-1708 pmid:33534730
38.Pittas AG, Dawson-Hughes B, Sheehan P, et al., D2d Research Group. Vitamin D supplementation and prevention of type 2 diabetes. N Engl J Med2019;381:520-30.
39.Dillon CF, Weisman MH, Miller FW. Population-based estimates of humoral autoimmunity from the U.S. National Health and Nutrition Examination Surveys, 1960-2014. PLoS One2020;15:e0226516. doi:10.1371/journal.pone.0226516 pmid:31929535

Natuurdiëtisten.nl