Ketogeen dieet effect op CYP P450-enzymen en op medicatie

Een ketogeen voedingspatroon kan gunstige effecten hebben op de stofwisseling en daardoor zinvol zijn bij verschillende chronische aandoeningen. Het dieet verandert echter de stofwisseling zodanig, dat dit verandering kan geven in de effectiviteit van medicijnen.

Ketose kan de medicijneffectiviteit zowel verbeteren als doen afnemen. De verbeterde stofwisseling kan ertoe leiden dat medicijnen mogelijk niet langer nodig zijn.

Ketogeen dieet

Bij een Ketogeen dieet eet men weinig tot geen koolhydraten (<30 gram per dag), een normale hoeveelheid eiwitten (1-1,5 gram per kilogram ideaal lichaamsgewicht) en veel vetten. Zodra het lichaam geen koolhydraten aangeboden krijgt, zal het zijn stofwisseling aanpassen naar vetverbranding.
De voordelen van het ketogene dieet voor je gezondheid.

• Normalisering van de bloeddruk.
• Het is veelbelovend bij bepaalde soorten van (kinder)epilepsie om het aantal aanvallen terug te dringen.
• Het is mogelijk een therapie bij de ziekte van Alzheimer en andere neurodegeneratieve ziekten.
• Het is een effectieve manier om gewicht te verliezen zonder hongergevoel.
• Het verbetert de insulinegevoeligheid.
• Verder zou het bij deze klachten/ziekten verbeteringen laten zien: acne, PCOS, kanker, ALS, diabetes 2, hart-en vaatziekten. Omdat kanker door veel wetenschappers gezien wordt als een metabole stofwisselingsziekte en een ketogeen dieet de stofwisseling juist ‘reset’ en de tumor glucose onthoudt, lijken de berichten over het ketogene dieet bij kanker en chemokuren hoopvol. Zie volop informatie en recepten in het boek ‘Kankervrij’ van William Cortvriendt.
• Het brengt neurotransmitters in balans, verlaagt ontstekingen en oxidatieve stress. Deze voordelen hebben vooral een relatie met de verlaging van insuline waardoor je hele (hersen)stofwisseling verbetert.

Dit heeft grote invloed op de suikerstofwisseling en de insulineafgifte, die stabiliseert en verlaagt. Dit geeft effecten op antidiabetica. Afhankelijk van het type antidiabeticum zijn bij de start van een ketogeen voedingspatroon problemen te verwachten als de dosering van het antidiabeticum niet wordt aangepast. Overleg met de arts is noodzakelijk met name bij de zogenaamde SGLT2-remmers, zoals canagliflozine, dapagliflozine, sulfonylureumderivaten (SU-derivaat, onder meer glibenclamide en gliclazide). Dit soort medicijn SGLT2-remmers wordt gebruikt voor diabetes mellitus type 2 suikerziekte), hartfalen of bij een verminderde nierfunctie. SGLT2-remmers (Natrium-glucose-cotransporter 2-remmers) zorgen ervoor dat zout en suiker uit de nieren beter worden uit geplast.

Bij gebruik van deze SGLT2-remmers kan het volgen van een ketogeen voedingspatroon leiden tot het ontstaan van een normoglykemische ketoacidose. Vanwege de werking van SGLT2-remmers op de nieren is er ook een groter risico op elektrolytendisbalans. Diabetische ketoacidose is een ernstige complicatie.

Wat zijn de symptomen van ketoacidose?

Symptomen

1. Dorst en veel plassen.
2. Hoofdpijn en moeheid/slaperigheid.
3. Droge tong en huid.
4. Buikpijn en spierpijn.
5. Misselijkheid en/of braken.
6. Snelle ademhaling en zoetruikende adem (acetongeur). Wordt alleen opgemerkt door anderen.
7. Uitdroging van het lichaam.
8. Verwijde pupillen en wazig zien.

Ketogeen dieet en farmacodynamische aspecten

Het handhaven van nutritionele ketose is belangrijk bij het Ketogeen dieet, omdat het talrijke gezondheidsvoordelen biedt, zoals een verbeterd lipidenprofiel, verhoogde insulinegevoeligheid, verlaagde bloedglucosewaarden en de modulatie van diverse neurotransmitters.

Echter de integratie van Ketogeen dieet met farmacotherapeutische regimes vereist zorgvuldige overwegingen. Vanwege veranderingen in hun absorptie, distributie, metabolisme of eliminatie, kan het Ketogeen dieet de farmacokinetiek van verschillende medicijnen beïnvloeden. Denk aan antidiabetische, anti-epileptica en cardiovasculaire medicijnen.

Daarnaast heeft het Ketogeen dieet, door de inname van maaltijden die rijk zijn aan vetten, het potentieel om de farmacokinetiek van specifieke medicijnen met een hoge lipofiliteit te beïnvloeden.

Wat is lipofiliteit? Oraal en rectaal toegediende geneesmiddelen moeten de darmwand passeren om in de algemene circulatie te komen. Daarom is voor een snelle en volledige opname vanuit het maag-darmkanaal een zekere mate van vetoplosbaarheid (lipofiliteit) nodig. Bij verhoogde lipofiliteit door veel vetten in het Ketogeen dieet wordt de absorptie en biologische beschikbaarheid van medicatie verbeterd.

De farmacodynamische aspecten van een Ketogeen dieet, in combinatie met verschillende farmaceutische interventies, kunnen dan voordelige of nadelige synergetische resultaten opleveren.

Daarom is het belangrijk om de farmacokinetische en farmacodynamische interacties die kunnen ontstaan tussen dit type dieet en de verschillende geneesmiddelen zorgvuldig te overwegen. Dit is niet alleen essentieel om ervoor te zorgen dat patiënten zich aan de behandeling houden. Maar ook om de algehele therapeutische uitkomst te optimaliseren, met name door bijwerkingen te beperken.

Deze interacties benadrukken het belang en de noodzaak van het op maat maken van farmacologische en diëtische therapieën (dit kan overigens ook gelden voor andere typen diëten) om de effectiviteit en veiligheid van deze uitgebreide aanpak voor het behandelen van chronische ziekten te verbeteren.

Daarnaast kunnen specifieke diëten (met of zonder kruiden en specerijen in het dieet) ook invloed uitoefenen op het activeren of vertragen van het cyp-P450 systeem (belangrijk bij de afbraak van diverse lichaamsvreemde stoffen) van de lever.

Effect van gezonde voeding op cytochroom P450-gemedieerd medicijnmetabolisme

Hoewel interacties tussen gezondheidsvoeding en geneesmiddelen een specifieke zorg zijn vanuit het oogpunt van veilig en effectief gebruik van gezondheidsvoeding, is informatie over dergelijke interacties beperkt vanwege het gebrek aan gevestigde methoden om de effecten van gezondheidsvoedingsproducten op het metabolisme van geneesmiddelen te beoordelen.

Het is bekend dat veranderingen in levensstijl verschillende fysiologische functies in het menselijk lichaam kunnen veranderen. Voor lichaamsbeweging en dieet worden deze effecten verstandig gebruikt in basistherapieën, zoals bij hart- en vaatziekten. De fysiologische veranderingen die worden veroorzaakt door lichaamsbeweging en een aangepast dieet, hebben echter ook de capaciteit om de werkzaamheid en toxiciteit van verschillende geneesmiddelen te beïnvloeden, voornamelijk door verschillende farmacokinetische mechanismen te beïnvloeden.

Deze farmacologische plasticiteit is niet in alle gevallen klinisch relevant, maar kan een belangrijke rol spelen bij het veranderen van de effecten van zeer gangbare geneesmiddelen, met name geneesmiddelen met een smal therapeutisch venster (het verschil tussen een net niet-toxische dosering en een net effectieve dosering). Daarom is nader onderzoek noodzakelijk om inzicht te krijgen in mogelijke interacties tussen voedsel en geneesmiddelen en tussen lichaamsbeweging en geneesmiddelen.

Lees ook:

Darmmicrobioom en geneesmiddelinteracties
Het vermogen van medicijnen, vooral antibiotica, om de samenstelling en activiteit van het microbioom te veranderen is al lang bekend. Er is echter aanzienlijk minder aandacht besteed aan de manier waarop de intra- en interindividuele samenstelling en activiteit van het microbioom de werking, het temperament, de effectiviteit en de toxiciteit van geneesmiddelen beïnvloeden.

Gamedi Leverpaspoort

Met het “Gamedi Leverpaspoort” is het mogelijk om preventief in kaart te brengen op welke medicijnen, kruiden, voedingssupplementen of voedingstoffen jij waarschijnlijk afwijkend reageert. In je persoonlijke Leverpaspoort zie je bovendien welke enzymen hierbij een rol spelen. Na je testuitslag wordt je DNA vernietigt en niet bewaard.

De test is hier te bestellen.

De volgende Cyp-enzymen worden geanalyseerd:
ABCB1 transporteiwit, ALDH2-enzym, BChE-enzym, COMT-enzym, CYP1A1-enzym, CYP1B1-enzym, CYP2A6-enzym, CYP2B6-enzym, CYP2C19-enzym, CYP2C8-enzym, CYP2C9-enzym, CYP2D6-enzym, CYP2E1-enzym, CYP2F1-enzym, CYP3A4-enzym, CYP3A5-enzym, CYP4F2-enzym, DPD-enzym, Factor V Leiden, F2, SERPINC1, PROC, PROS1, G6PD-enzym, GSTM1-enzym, GSTP1-enzym, GSTT1-enzym, HLA-A*3101 / HLA-B*1502, HLA-B*5701, IL28B, MTHFR-enzym, NAT1-enzym, NAT2-enzym, NQO1-enzym, NUDT15 / TPMT en thiopurines, NUDT15-enzym, PON1-enzym, SLCO1B1-transporteiwit, SULT1A1-enzym, SULT1E1-enzym, TPMT-enzym, UGT1A1-enzym, VKORC1 / CYP2C9, VKORC1-enzym.

Klinisch werkende Natuurdiëtisten zijn detectives op het gebied van voeding. Zo zoekt een klinisch Natuurdiëtist wat elke patiënt specifiek nodig heeft. Dit doen we door grondige beoordelingen uit te voeren, het doornemen van specifieke eetbehoeftes, het lezen van medische geschiedenis en we bepalen de gezondheidsstatus d.m.v. diverse testen in bloed, urine, speeksel en ontlasting.
Door deze informatie samen te voegen, stellen we nauwkeurige diagnoses van de voedingsproblemen vast. Op basis van de diagnose, gaan we dan aan de slag met de behandelplannen. Het personaliseren van dit plan is niet alleen heel interessant om te doen, maar het is vooral enorm effectief. Zo zorgen wij dat iedereen de meest passende zorg krijgt en zo snel mogelijk kan herstellen.
We werken nauw samen met artsen en andere zorgverleners om een zo goed mogelijke behandeling te kunnen geven. Deze samenwerking zorgt voor een uitgebreide en gecoördineerde zorg voor patiënten.